ความจริงแล้วเรื่องกระแสไฟฟ้าสถิต ถูกค้นพบมานานก่อนหน้านี้แล้ว โดยชนเผ่าพื้นเมืองยุคต้น ๆ คือพวกเขาเห็นก้อนสีทองสวยงาม เมื่อโยนลงไปในกองไฟกลับเผาไหม้เป็นสีเหลืองอร่าม จึงนำก้อนสีทองนี้มาทำเป็นหวี ซึ่งก้อนนี้เป็นยางไม้เรียกว่า อำพัน (Elektron)
พอหวีทำปฏิกิริยากับเส้นผมกลับเกิดการดึงดูดกันขึ้น เมื่อนำหวีไปใกล้วัตถุชิ้นบาง ๆ วัตถุชิ้นนั้นก็ติดขึ้นมาราวมีแรงดึง จริง ๆ มันก็คือแรงดึงดูด ที่ชาวกรีกเรียกว่า Elektron
พอกิลเบิร์ตมาทดลองเรื่องขั้วแม่เหล็ก แมกเนติกส์ เรียกว่า Electric Force หรือเป็นการค้นพบไฟฟ้า
ครั้งก่อนมีคนเชื่อว่า เข็มทิศชี้ไปทางเหนือ เพราะชี้ไปตามดาวเหนือ เนื่องจากสมัยก่อนมีการใช้เข็มทิศในการเดินเรือกลางทะเล มหาสมุทร ควบกับการดูดาวเพื่อวางตำแหน่งการเดินเรือ ยิ่งไปกว่านั้นมีความเข้าใจว่าแม่เหล็กแทรกอยู่ในก้อนภูเขาน้ำแข็ง ถึงขั้นไปเอาผงแม่เหล็กมาโรยบนตัว เพื่อรักษาโรค คงไม่ต้องอธิบายว่าความเชื่อเขาคืออะไร เพราะกิลเบิร์ตเป็นทั้งนักดาราศาสตร์ และนักวิทยาศาสตร์ เขาจึงค้นพบว่า จริง ๆ แล้ว ตัวของโลกเองต่างหากที่เป็นสภาพแม่เหล็กโดยตัวของมันเอง
ดังนั้น การค้นพบไฟฟ้าคนแรก ๆ น่าจะเป็นตัวเขาผู้นี้นี่แหละ แต่เขาเรียกว่า แรงเคลื่อนแม่เหล็ก (Magnetomotive Force) มีหน่วยเป็น กิลเบิร์ต ซึ่ง โยฮันส์ เคปเลอร์ ตั้งชื่อหน่วยนี้เพื่อให้เกียรติ แก่เขานั่นเอง