ฉนวนสายไฟมีทั้งหมด 2 ชนิดด้วยกัน
สำหรับฉนวนสายไฟมีหน้าที่ไว้ป้องกันกระแสไฟฟ้า ให้ไหลอยู่แค่ตัวนำไฟฟ้า โดยไม่รั่วไหลไปที่ส่วนอื่น ๆ และก่อให้เกิดอันตรายตามมาได้ ยกตัวอย่างเช่น ไฟฟ้าลัดวงจร หรือไฟรั่ว ซึ่งฉนวนสายไฟส่วนมากจะทำมาจากพลาสติกโพลีเมอร์ หรืออาจจะเป็นยางที่มีค่าความต้านทานทางไฟฟ้าสูงและนำมาหุ้มลงบนตัวนำที่ต้องใช้ความหนามาก เนื่องจากต้องทำให้สามารถรองรับแรงดันไฟฟ้าได้ตามพิกัดแรงดันของสาย ส่วนวัสดุที่ทำก็มีหลายชนิด แต่ละอย่างก็มีคุณสมบัติที่ไม่เหมือนกัน โดยวัสดุที่นิยมมากที่สุดเลยก็คือ โพลิไวนิลคลอไรด์ และ ครอสลิงค์ โพลีเอททีลีน
- ฉนวนสายไฟ PVC จะมีความนิ่มและค่อนข้างอ่อนตัวมาก ๆ นำไปดัดโค้งงอได้ง่าย และนิยมใช้เป็นฉนวนสายไฟแรงดันต่ำ ส่วนมากจะใช้ติดตั้งในตัวอาคาร เพราะว่า PVC มีคุณสมบัติที่สามารถต้านทานการลุกไหม้ในตัวเอง ซึ่งฉนวน PVC จะใช้กับสายไฟที่มีพิกัดอุณหภูมิตัวนำสูงสุดถึง 70 องศาเซลเซียส
- ฉนวนสายไฟ XLPE จะผลิตโดยการทำให้โพลีเอททีลีนทำปฏิกิริยาเคมี และเปลี่ยนเป็น ครอสลิงค์ โพลีเอททีลีน ซึ่งมีความแข็งแรงและสามารถทนความร้อนได้มากขึ้น โดยฉนวนชนิดนี้จะใช้กับสายไฟที่มีพิกัดอุณหภูมิตัวนำสูงถึง 90 องศาเซลเซียส นิยมใช้กับสายไฟฟ้าแรงดันสูง ฉนวนสายไฟ XLPE จะมีคุณสมบัติดีกว่าฉนวนสายไฟ PVC เพราะทนอุณหภูมิได้สูงกว่า แข็งแรงกว่า มีความต้านทานไฟสูงกว่า รวมถึงป้องกันการซึมผ่านของน้ำได้ดีกว่าด้วย แต่ก็มีข้อเสียเพราะถ้าติดไฟแล้วจะลุกลามได้เร็วมาก จึงไม่นิยมนำฉนวนสายไฟ XLPE มาติดตั้งในตัวอาคาร แต่ยกเว้นสายที่ถูกออกแบบและทดสอบการลุกลามไฟเป็นพิเศษแล้ว